O rasie

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Kraj utworzenia rasy: Australia

Data publikacji obowiązującego wzorca: 05.12.2012

Użytkowanie: terier pracujący, nadający się do norowania. Doskonały jako pies do towarzystwa.

Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery, sekcja 2 teriery małe

Próby pracy uznaniowe

Mocny, energiczny i zwinny terier o silnej osobowości. Jego gibkie ciało jest średniej długości. Wyraz zapału, właściwa mu gorliwość łączą się z bystrością jego ruchów. Ogon może być przycinany, lub nie. Sierść gładka, szorstka lub drutowata.

• ogólnie pies jest dłuższy niż wyższy,
• głębokość klatki piersiowej mierzona od kłębu do mostka jest równa długości kończyn przednich, od łokci do ziemi,
• obwód klatki piersiowej chwyconej za łokciami ma wynosić ok. 40 – 43 cm.

Terier o żywym usposobieniu, czujny, ruchliwy, inteligentny, pełen temperamentu. Odważny, nieustraszony, przyjazny przy spokojnej pewności siebie.

Mózgoczaszka: powinna być płaska, umiarkowanej szerokości, stopniowo zwężająca się ku oczom, a następnie ku kufie o dobrej objętości.

Stop: dobrze zaznaczony, ale nie za wydatny.

Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna.

Kufa: mierzona od nosa do stopu powinna być nieco krótsza niż mózgoczaszka (odległość od stopu do guza potylicznego).

Wargi: dobrze przylegające o czarnej pigmentacji.

Uzębienie: szczęka i żuchwa bardzo mocne, głębokie, szerokie o dużej sile chwytu. Zęby mocne. Zgryz nożycowy.

Oczy: małe, kształtu migdała o bystrym, przeszywającym spojrzeniu. NIE MOGĄ BYĆ wyłupiaste, powieki mają ściśle przylegać do gałki ocznej. Ich brzegi są czarno pigmentowane.

Uszy: bardzo ruchliwe, jędrne, guzikowate lub opadające.

Policzki: o dobrze zaznaczonej muskulaturze.

Silna o czystym obrysie. Umożliwia swobodne noszenie głowy.

Mieści się w prostokącie.
Grzbiet prosty. Odległość od kłębu do nasady ogona jest nieco większa niż wysokość psa w kłębie.
Lędźwie powinny być silne, krótkie i mocno umięśnione.
Klatka piersiowa raczej głębsza niż szersza, z dobrym prześwitem od podłoża. Mostek znajduje się w połowie wysokości psa mierzonej od kłębu do ziemi. Żebra winny być dobrze uwypuklone od swej nasady, przy kręgosłupie. Na bokach spłaszczają się tak, że chwyciwszy za łokciami psa w obie dłonie możemy go objąć. Obwód powinien wynosić w przybliżeniu 40 – 43 cm.
Rękojeść mostka ( przedpiersie ) uwypuklone tak, ze znajduje się wyraźnie przed stawem barkowym.

W spoczynku może opadać. Gdy pies jest w ruchu winien się unosić. W przypadku gdy został skrócony, jego koniuszek ma znajdować się na poziomie wysokości uszu.

Kończyny przednie:
Łopatki dobrze pochylone ku tyłowi, nieprzesadnie umięśnione.
Jako całość kończyny od łokci po ziemię proste, niezależnie czy oglądamy je od przodu, czy z boku.
Ramiona dostatecznie długie i kątowane tak by łokcie znajdowały się pod tułowiem.
Kończyny tylne silne i muskularne, w odpowiedniej proporcji do masy ciała w łopatkach. (Tył pasuje do przodu – nota tłumacza).
Stawy kolanowe dobrze kątowane.
Śródstopia w swobodnej postawie, oglądane od tyłu są równoległe.
Stawy skokowe nisko położone.
Łapy okrągłe, o twardych opuszkach, nieduże, nie kierują się na zewnątrz, ani do wewnątrz. Palce średnio wysklepione.

Harmonijny, swobodny i sprężysty.

Sierść może być gładka, szorstka lub drutowata. Odporna na wpływy atmosferyczne. Nie może być korygowana ( skubana) aby nadać psu wygląd gładkowłosego lub o włosie drutowatym.
Umaszczenie białe MUSI dominować, ze znaczeniami czarno podpalanymi, czarnymi lub rudymi. Te mogą być od jasnopłowych, po bardziej intensywne, kasztanowe.

Wzrost: idealny: 25 – 30 cm.
Waga: na każde 5 cm wysokości powinien przypadać 1 kg masy ciała. Pies o wzroście 25 cm powinien ważyć ok. 5 kg. Pies o wzroście 30 cm odpowiednio 6 kg.

Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu są traktowane jako wady i ocenia się je w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa, oraz zdolność wykonywania pracy, do której był przeznaczony.

Do poważnych wad zaliczyć należy:

• brak typu teriera,
• brak harmonii, niedostatek, lub przesada w odniesieniu do któregokolwiek z punktów wzorca,
• mało wydajny, bądź wadliwy ruch,
• nieprawidłowe uzębienie.